Πώς θα ήταν αν ζούσαμε και εργαζόμασταν σε ένα κόσμο, στον οποίο η αυθεντική επικοινωνία και η ουσιαστική συνεργασία ήταν δεδομένα;

Η θεμελίωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης, που βασίζεται στην αυθεντική επικοινωνία και την ουσιαστική συνεργασία είναι προ πολλού το ζητούμενο για τις ομάδες που θέλουν να προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες, που έχουν αντίκτυπο στον κόσμο.
Πώς όμως μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο κλίμα;

Η εμπιστοσύνη δημιουργείται όταν:
– νοιαζόμαστε αυθεντικά για το καλό των άλλων και κινητοποιούμαστε από τους ανθρώπους και όχι μόνο από το κέρδος
– σκεφτόμαστε συνεργατικά, γνωρίζουμε ότι όταν κερδίζει ένας κερδίζουν όλοι
– εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους και πιστεύουμε στην καλή τους προαίρεση, επιτρέποντας τους να εκδηλώσουν τις θετικές ιδιότητες του χαρακτήρα τους
– εκτιμούμε τη διαφορετικότητα και σεβόμαστε τις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων
– αφήνουμε τους εργαζόμενους-συνεργάτες να εκφραστούν, να πάρουν πρωτοβουλίες και αποφάσεις και στη συνέχεια δίνουμε εποικοδομητική ανατροφοδότηση
– αφιερώνουμε χρόνο και χτίζουμε σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω μας και επιδιώκουμε να συνεισφέρουμε στην ευημερία τους
– ακολουθούμε τις κοινές αξίες και δεσμευόμαστε στο ευρύτερο όραμα
– γνωρίζουμε τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας και τις επικοινωνούμε ανοιχτά, με ειλικρίνεια και σαφήνεια
– θέλουμε ειλικρινά να ακούσουμε και να κατανοήσουμε τους άλλους και αφιερώνουμε χρόνο σε αυτό πριν ζητήσουμε από αυτούς να μας κατανοήσουν
– αναζητούμε από κοινού δημιουργικές λύσεις, που ωφελούν όλους
– δρούμε βάσει όσων έχουν συμφωνηθεί και τηρούμε σταθερά τις υποσχέσεις μας, όντας συνεπείς σε σκέψεις, λόγο και πράξεις
– όταν υπάρχουν προκλητικές περιστάσεις, τις λαμβάνουμε υπόψη μας και δρούμε προληπτικά για να τις αντιμετωπίσουμε

Για να συμβούν όλα αυτά, χρειάζεται κατά την αλληλεπίδρασή μας με τους άλλους να τολμάμε να πάρουμε το ρίσκο που φέρνει η έκθεση, να είμαστε πρόθυμοι να είμαστε διαφανείς, να μιλάμε ανοιχτά και ξεκάθαρα για σκέψεις και συναισθήματα, να παραδεχόμαστε λάθη και αδυναμίες, να δεχόμαστε ότι μπορεί να υπάρχει κάτι νέο να μάθουμε και τρόποι με τους οποίους μπορούμε να εξελιχθούμε.

Παράλληλα, χρειάζεται κάθε ομάδα να αναγνωρίσει το στάδιο, στο οποίο βρίσκεται και να έχει επίγνωση του δρόμου, που χρειάζεται να διανύσει και των βημάτων, που θα την οδηγήσουν στο επόμενο επιθυμητό στάδιο. Άλλωστε, όταν μιλάμε για την ανάπτυξη μιας κουλτούρας εμπιστοσύνης και συνεργασίας, το ζητούμενο δεν είναι να φτάσουμε στην τελειότητα, αλλά να αναπτυχθούμε και να εξελιχθούμε οι ίδιοι, ως άτομα και ως συστήματα και ομάδες.

Με αυτό τον τρόπο, εστιάζοντας κάθε φορά στο επόμενο επίπεδο, από αυτό στο οποίο βρισκόμαστε, μπορούμε να δημιουργήσουμε σε κάθε πλαίσιο ομάδας και συνεργασίας ένα περιβάλλον, το οποίο ευνοεί τη σύνδεση, τη συνοχή και την κοινή δέσμευση στο όραμα και τις αξίες της ομάδας, δημιουργεί μια πολύ σταθερή βάση για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας, της καινοτομίας και της ίδιας της ομάδας και συνακόλουθα διευκολύνει την παραγωγή σταθερών αποτελεσμάτων και την αύξηση της αποδοτικότητας και αναπόφευκτα της επιτυχίας της ομάδας και του έργου της.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο www.semifind.gr